കൃത്യതയുടെ താളം

ഞാനെപ്പോഴും വിഡ്ഢിയാകുന്നു ,
ഞാനുള്ളിടമൊക്കെയും എന്‍റെതെന്നു...
ഒക്കെയും വെറുതെയാകുന്നു ....
കടന്നുപോകുന്നവര്‍,
ഇടക്ക് കൂടിമുട്ടുന്നവര്‍ ,
നിത്യക്കാഴ്ച കൊണ്ടുമാത്രം
ഒരു ചിരി തരാന്‍ മറക്കാത്തവര്‍ ,
എന്നും അപരിചിതത്വം കാക്കുന്നവര്‍ ..
തിരക്കാണ്..
ഒഴുക്കാണ്..
ഒരു താളം സുക്ഷിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്‌..
എങ്ങുമെങ്ങും നിശ്ചലമാവാതെ ,
ആരെയുമാരെയും കൂട്ടിമുട്ടാതെ ,
ഒരുവാക്കുകൂടി അധികമായി പറയാതെ ,
ഒരു ചിരികൂടി വെറുതെ പകരാതെ ,
കൃത്യതയുടെ താളം .

എനിക്ക് കൊതി തോന്നുന്നു ,ഒരു മഴ നനയുവാന്‍

ഓര്‍മകളുടെ ക്ലാവ് പാത്രം
ആരോ പുളിയിട്ടുരക്കുന്നു ..
ഒരു മഴ നനയാന്‍ മാത്രം എനിക്ക് കൊതി തോന്നുന്നു ..
എത്ര ജനിമൃതികളുടെ ഋതുക്കള്‍ ,
എത്ര വേനലുകളുടെ വെയില്‍,
എന്ത് ദൂരങ്ങള്‍ ..
കാറ്റിന്‍റെ വേഗം കൊണ്ടുപോയ
കരിയിലകളുടെ തേങ്ങല്‍ എനിക്ക് കേള്‍ക്കാം
കാതങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തുനിന്ന് പേര് ചൊല്ലി വിളിപ്പതാരെന്നറിയാം ..
എന്‍റെയാത്മാവിന്‍റെ  നോവുകളിലേക്ക് ഒരിറ്റു തീര്‍ത്ഥം ..
എനിക്ക് കൊതി തോന്നുന്നു ..
നേര്‍ത്ത പച്ചകളുടെ പ്രകാശം,
ഇല ഞരമ്പിനു ജീവന്‍റെ മിടിപ്പ്, ..
വസന്തങ്ങളറിയാത്ത   വനാന്തരങ്ങളിലേക്ക്, നിറങ്ങളുടെ
ശലഭം പോലെ ..
എനിക്ക് കൊതി തോന്നുന്നു ,ഒരു മഴ നനയുവാന്‍ ...

അതെങ്കിലും

വേനല്‍ മഴകള്‍
എന്നും ഏകാകിതകള്‍ മാത്രം തരുന്നു ..
എങ്കിലും ഉണരുമ്പോള്‍
ഒരു പച്ചയില,
ഒരു മിന്നാമിന്നി,
കടലാസ്സു തോണി ,
അതെങ്കിലും ..